اگر قارهی سبز اروپا و کشورهای وابسته به آن را بشناسید، احتمالاً با کشورهای تحت ویزای شینگن نیز آشنایی دارید. سفر به اروپا که مرز مشترکی با قارهی آسیا دارد، برای هر گردشگری جذاب است. این جذابیت زمانی بیشتر میشود که بدانید ۲۷ کشور واقع در این قاره، تحت عنوان کشورهای عضو شینگن، با بستن پیمانی بهصورت کشوری یکپارچه درآمدهاند. در واقع، نقش مرز بین این کشورها تنها شناسایی ۲۷ کشور از یکدیگر است. به بیان دیگر، شهروندان سایر کشورها با اخذ ویزا از یک کشورِ عضو، قادر به رفتوآمد در سایر کشورهای عضو شینگن نیز هستند.
در ادامه، ضمن معرفی هرکدام از این کشورها، اطلاعات کاملی دربارهی ویزای شینگن و مطالب مرتبط با آن را در اختیارتان خواهیم گذاشت.
معرفی کشورهای تحت ویزای شینگن
افرادی که بهمنظور تحصیل، کار، سرمایهگذاری و گزینههایی از این دست، عازم سفر به اروپا میشوند، در پی گرفتن ویزا از کشورهای عضو شینگن هستند. تمامی این کشورها جزو کشورهای معروفی هستند که با اتحاد میان خود، به تشکیل منطقهای قدرتمند در تمامی حوزهها نظیر حوزهی گردشگری، اقتصادی و سیاسی اهتمام ورزیدهاند.
تا قبل از سال ۱۴۰۱ خورشیدی، تعداد این کشورها ۲۶ عدد بود. سپس، در ۱۸ آذر همان سال، کشور کرواسی نیز به کشورهای عضو شینگن افزوده شد. در ادامه، فهرست کامل این کشورها آمده است:
- اتریش، بلژیک، جمهوری چک، دانمارک، استونی، فنلاند، فرانسه، آلمان، یونان، مجارستان، ایتالیا، لتونی، لیتوانی، لوکزامبورگ، مالت، هلند، اسپانیا، اسلواکی، اسلوونی، سوئد، لهستان، پرتغال، ایسلند، لیختناشتاین، نروژ، سوئیس و کرواسی.
دانستن نام کشورهای عضو شینگن ارزشمند است، اما داشتن اطلاعاتی دربارهی آنها نیز اهمیت دارد.
چهار نکته مهم درباره کشورهای عضو شینگن
در ادامه، توجه شما را به ذکر نکتههایی دربارهی این کشورها جلب میکنیم:
- در قارهی اروپا، اتحادیهای به نام اتحادیه اروپا شامل ۲۷ کشور وجود دارد که کشورهای عضو شینگن با اعضای این اتحادیه متفاوتاند. بنابراین، نباید این دو نهاد را باهم اشتباه بگیریم. به خاطر بسپارید که کشورهای ایسلند، نروژ، سوئیس و لیختناشتاین جزو اعضای منطقهی شینگن هستند، اما در اتحادیهی اروپا عضویت ندارند؛
- از میان کشورهای عضو اتحادیه اروپا، پنج کشور شامل ایرلند، رومانی، بلغارستان، کرواسی و قبرس عضو شینگن نبودند. از این میان، کشور ایرلند از پیوستن به این لیست سرباز میزند، کشور کرواسی بهتازگی به عضویت شینگن درآمده است و سه کشور دیگر نیز قصد عضویت دارند؛
- تعدادی از کشورهای اروپایی نظیر موناکو، سان مارینو و واتیکان با وجود عضو نبودن در منطقهی بدون ویزا، مرزهای خود را برای رفتوآمد باز گذاشتهاند؛
- شهروندان مقیم در هرکدام از کشورهای حوزهی شینگن، بدون دریافت ویزا حق تردد در سایر کشورهای واقع در این حوزه را دارند.
دلیل نامگذاری شینگن و تاریخ ایجاد آن
در سال ۱۳۶۳ خورشیدی (۱۹۸۵ میلادی)، نمایندگان تعدادی از کشورهای اروپایی برای بستن پیمانی مهم گرد هم آمدند. این پیمان موانع موجود بر سر راه جابهجایی کالا و منابع انسانی و تبادلات مالی بین این کشورها را برطرف میکرد.
در ابتدا، پنج کشور اروپایی شامل بلژیک، فرانسه، آلمان غربی، هلند و لوکزامبورگ پیمان را امضا کردند. با توجه به اینکه گردهمآیی کشورهای مزبور در روستایی از توابع کشور لوکزامبورگ به نام شینگن انجام شد، پیمان میان آنها نیز پیمان شینگن نام گرفت. در این پیمان، گزینههای زیر نوشته شدند:
- لغو کنترل مرزهای داخلی؛
- صدور ویزای شینگن بر اساس روالی یکپارچه؛
- ایجاد بانک اطلاعاتی بینالمللی میان کشورهای عضو؛
- همکاری و تعامل میان افسران مهاجرت و افسران داخلی.
پس از آن، بهتدریج کشورهای دیگری نیز به عضویت کشورهای شینگن درآمدند و منطقهای یکپارچه را تشکیل دادند. هماکنون، مساحت این منطقه به بیش از ۴میلیون متر مربع میرسد که سفر در آن، با گرفتن فقط یک ویزا امکانپذیر است.
تفاوت اتحادیه اروپا با کشورهای تحت ویزای شینگن
همانطور که اشاره شد، در قارهی اروپا دو نهاد جدا وجود دارند که گاهی با یکدیگر اشتباه گرفته میشوند. در ادامه، ضمن بررسی اهداف، مأموریتها، سال تأسیس هرکدام از این نهادها و قوانین آنها، تفاوت این دو را برایتان شرح میدهیم:
کشورهای حوزهی شینگن
هدف مشترک تمامی کشورهای تحت ویزای شینگن این است که شهروندان آنها بتوانند بهراحتی مرز بین کشورهای این حوزه را پشت سر بگذارند؛ به بیان دیگر، امکان جابهجایی آسان در کشورهای حوزهی شینگن برای شهروندان فراهم شود. این کشورها برای نخستین بار در سال ۱۳۶۳ خورشیدی توافقنامهای میان خود امضا کردهاند.
گفتنی است که کشورهای حوزهی شینگن مأموریت دارند علاوه بر ایجاد آزادی سفر برای شهروندان خود، حق جابهجایی در مرزهای این حوزه را با اخذ یک ویزا برای مسافران خارجی فراهم کنند. در این راستا تمامی کشورهای عضو قوانین مشابهی برای صدور ویزا تعیین کردهاند. البته، هرکدام از این کشورها میتوانند بر اساس معیارهای خود درخواست ویزا از طرف شهروندان سایر کشورها را قبول یا رد کنند.
اتحادیه اروپا
کشورهای عضو اتحادیه اروپا برخلاف کشورهای حوزهی شینگن، فعالیت خود را با هدف رشد اقتصادی و ایجاد صلح بین کشورها آغاز کردند. ایدهی بههمپیوستن این کشورها پس از جنگ جهانی دوم ایجاد شد و آنها متوجه شدند همکاری با یکدیگر بهتر از جنگ است. بدین ترتیب، در ابتدا شش کشور به اتحادیه پیوستند و در سال ۱۳۷۰ خورشیدی، با ملحقشدن ۲۱ کشور دیگر اتحادیهی اروپا تأسیس شد.
مأموریت اتحادیه اروپا تلاش در راستای تسهیل و بهبود بازار داخلی کالاها، خدمات و سرمایه است. کشورهای عضو نیز وظیفه دارند قوانین تعیینشده توسط اتحادیه را رعایت کنند.
منظور از سیستم اطلاعات یکپارچه شینگن چیست؟
کشورهای تحت ویزای شینگن برای مدیریت یکپارچهی مرزهای داخلی و خارجی و ورود و خروج افراد از این مرزها، سیستمی با عنوان سیستم اطلاعات یکپارچهی شینگن (به اختصار SIS: Schengen Information System) دارند. این سیستم مقامات ذیصلاح را ملزم میکند تا از ورود افراد فاقد مجوز به منطقهی شینگن جلوگیری کنند و اقدامات لازم را برای دستگیری مجرمان انجام دهند.
جالب اینکه همهی کشورهای عضو شینگن ملزم به عضویت در سیستم SIS هستند. تمامی اعضای سیستم نیز اهداف مشترکی دارند و همکاری لازم برای کنترل مرزها، اجرای قوانین پیمان و ثبت خودروها هنگام ورود و خروج در مرزها را انجام میدهند.
انواع ویزاهای دریافتی از کشورهای تحت ویزای شینگن
بهطور کلی، انواع ویزاها بر اساس عوامل مختلفی نظیر هدف سفر، تعداد دفعات ورود به کشور مقصد و زمان صدور ویزا تقسیمبندی میشوند. ویزای شینگن نیز از این قاعده مستثنی نیست. این ویزا بر اساس هدف سفر شامل گزینههای زیر است:
- ویزای توریستی، سرمایهگذاری، بازنشستگی، تحصیلی، استارتآپ، کاری، ثبت شرکت، جستوجوی کار، خویشاوندی و… .
بر اساس تعداد دفعات ورود نیز انواع ویزاهای شینگن در یکی از سه دستهی زیر قرار میگیرند:
- ویزای یکبار ورود (single entry) که دارندگان آن تنها یکبار حق ورود به کشورهای حوزهی شینگن و رفتوآمد میان مرزهای داخلی را دارند. بنابراین، چنانچه آنها از این منطقه خارج شوند، حق بازگشت دوباره ندارند؛
- ویزای دو بار ورود (double entry) که به دارندگان آن امکان ورود به کشورهای حوزهی شینگن برای دومین بار را میدهد؛
- ویزای چند بار ورود (multiple entry) که دارندگان آن محدودیتی برای ورود به کشورهای تحت ویزای شینگن و خروج از آن را ندارند. این نوع ویزا بر اساس مدت اقامت به انواع یکساله، سهساله و پنجساله تقسیمبندی میشود.
درخور توجه است که هرکدام از ویزاهای شینگن بر اساس نوع آن، اعتباری در حدود سه تا شش ماه دارند. البته، مدت اقامت افراد بر اساس قانون ۹۰ در ۱۸۰ روز محاسبه میشود. به بیان دیگر، هر فردی با دریافت ویزای شینگن با مدت اعتبار شش ماه، قادر است در طی این مدت فقط ۹۰ روز در حوزهی شینگن اقامت داشته باشد.
ویزای شینگن؛ سهولت تردد در اروپا
در مسافرتهای خارجی، صدور ویزا از جمله اقداماتی است که نیاز به دوندگی زیاد دارد. بدون شک، اگر بدانید دریافت این ویزا به شما امکان میدهد بدون محدودیت در چندین کشور اروپایی تردد کنید، با انگیزهی بیشتری کارها را ادامه خواهید داد. ضمن آنکه ارزش و اعتبار کشورهای تحت ویزای شینگن را درک خواهید کرد. «دستی بر ایران» با ارائه اطلاعات لازم در این زمینه، سعی دارد شما را برای رسیدن به اهداف خود هنگام سفر یا مهاجرت به سایر کشورها راهنمایی کند.
پرسشهای متداول درباره کشورهای تحت ویزای شینگن
پرسش و پاسخهای زیر برای درک بهتر شما از متن حاضر طراحی شدهاند. بااینحال، اگر سؤال دیگری دارید، آن را در قسمت دیدگاههای همین پست مطرح کنید.
آیا انگلیس جزو کشورهای تحت ویزای شینگن است؟
خیر. این کشور جزو کشورهای حوزهی شینگن نیست.
آیا امکان مهاجرت با دریافت ویزای شینگن وجود دارد؟
خیر. این ویزا در زمرهی ویزاهای کوتاهمدت محسوب میشود و با دریافت آن، حق اقامت طولانیمدت برای افراد وجود ندارد.
ویزای شینگن چیست و چه کاربردی دارد؟
در قارهی اروپا ۲۷ کشور هستند که جزو کشورهای حوزهی شینگن محسوب میشوند. شهروندان سایر کشورها میتوانند با دریافت ویزای هرکدام از کشورهای حوزهی شینگن، بهراحتی به کشور مدنظر مسافرت کنند و بدون دریافت ویزای مجدد، بین سایر کشورهای منطقهی شینگن جابهجا شوند.
کدام یک از کشورهای تحت ویزای شینگن در اتحادیه اروپا عضویت ندارند؟
در حال حاضر (تابستان۱۴۰۳)، چهار کشور از کشورهای حوزه شینگن شامل سوئیس، نروژ، لیختناشتاین و ایسلند عضو اتحادیه اروپا نیستند.