منطقه حفاظت شده آینالو یکی از جاذبههای طبیعی و بکر استان آذربایجان شرقی و از جاهای دیدنی تبریز است. این منطقه با ارتفاع 1500 متر بالاتر از سطح دریا، در ۴۵ کیلومتری شهرستان کلیبر و بخش خدا آفرین قرار دارد. منطقهی مزبور، به دلیل وجود گونههای جانوریِ در حال انقراض، بسیار ارزشمند است. سازمان محیط زیست شهرستان کلیبر، محافظت از این منطقه را بر عهده دارد.
این مکان، بخش کوچکی از منطقهی زیبا و باشکوه «ذخیره گاه زیست کره ارسباران» محسوب میشود و در ۲۳۲ کیلومتری شهر «تبریز» قرار دارد. ارسباران، یکی از مقاصد گردشگری شمال غربی ایران با چشماندازهای منحصر به فرد است.
اعتبار منطقه حفاظت شده آینالو در چیست؟
در این مکان، گونههای جانوری مختلفی مشاهده میشوند که برخی از آنها بسیار کمیاب هستند. از جمله این گونهها میتوان به موارد ذیل اشاره کرد:
- اردک سر سفید، میش، مرغ قره قشلاق، پلنگ، مارال، خروس سیاه قفقازی، خرس قهوه ای، قره قولاغ ( به زبان فارسی گوش سیاه)، گربه جنگلی، سمور سنگی، خرگوش، شغال، روباه معمولی، خارپشت اروپایی، تریتون تاجدار (نوعی دو زیست)، مار قیطانی، مارمولک چشم ماری، و لاسترمای دشتی پشت مشبک.
منطقه حفاظت شده آینالو بیشتر به دلیل احیای نسل مارال ایجاد شده که هم اکنون تعداد آنها به میزان مطلوبی افزایش یافته است. به این منظور، از «ذخیره گاه زیست کره گلستان» هفت راس مارال را به این منطقه انتقال دادند. سپس، بخشی از جنگل را به وسعت ۵.۳ هکتار تور و حصار کشیدند. بعدها با زاد و ولد مارالها و افزایش جمعیت آنها، این بخش را به ۱۸۰ هکتار افزایش دادند تا آزادی عمل آنها بیشتر شود.
در میان انواع جانوران نگهداری شده در این منطقه، «خروس سیاه قفقازی» جزو گونههای بسیار کمیاب بهشمار میآید. امیدواریم که این گونهی جانوری نیز با مراقبتهای اصولی، افزایش یابد.
در منطقهی مزبور، علاوه بر وجود انواع جانوران، گونههای گیاهی مختلفی نیز وجود دارند که باید حفاظت شوند. این گیاهان شامل موارد زیر می باشند:
- بلوط، ممرز، افرا، گیلاس وحشی، سرخدار، بارانک، نارون، ارس، گردو، گلابی وحشی، زالزالک، و انار
در این منطقه انواع گیاهان دارویی، گل های وحشی و خودرو نیز به چشم میخورند.
تدبیر سازمان میراث فرهنگی و گردشگری برای بازدید از منطقه
این سازمان، از طریق برپایی۱۰ آلاچیق تفریحی و اقامتی، امکان بازدید از گونههای مختلف جانوران، به خصوص مارال را برای گردشگران فراهم کرده است. این آلاچیقها دارای آب و سرویس بهداشتی هستند.
مسافران و گردشگران همچنین میتوانند در کانکسهای مخصوصی اقامت داشته باشند که توسط سازمان میراث فرهنگی و گردشگری در این مکان تعبیه شدهاند. استفاده از این کانکسها برای گردشگران، کاملا رایگان است.
ویژگی مارال های منطقه حفاظت شده آینالو
در واقع، نام مارال به بزرگترین گونهی گوزن اطلاق میشود که در سالهای اخیر به دلیل کوچکتر شدن زیستگاههای کشور، جمعیت آنها کاهش یافته است. نام علمی این گونه، «گوزن خزری» است که به طور میانگین، طول آن در حدود ۱۷۰ سانتیمتر، وزن آن معادل ۲۳۰ تا ۳۲۰ کیلوگرم و شاخی به طول ۱.۲ متر دارد.
زیستگاه گوزن خزری در گذشته جنگلهای شمال کشور، ارسباران و جنگلهای بلوط زاگرس و فارس بود. حدود نیم قرن پیش، تعداد این گوزن رو به کاهش گذاشت و جمعیت آنها در جنگل ارسباران به طور کلی از میان رفت. هم اکنون، این گوزنها در منطقه حفاظت شده آینالو که بخشی از منطقهی ارسباران است، نگهداری می شوند.
مکان قرارگیری منطقه حفاظت شده آینالو و علت نامگذاری آن
منطقهی مزبور پیرامون روستایی به نام آینالو قرار گرفته است. نام این روستا برگرفته از بنای معروفی مربوط به دورهی قاجار است. این بنا توسط تاجری ارمنی به نام «طومانیاس» ساخته شده بود و اکنون فقط دیوارهای آن باقی ماندهاند.
با توجه به اینکه سقف بنای مزبور آیینهکاری شده بود، ساکنین روستا در اولین بازدید آن را «آیینه لو» نامیدند. بعدها مخفف شدهی آن به صورت آینالو (به زبان محلی آینالی) به کار گرفته شد. این عمارت در بالای کوهی در مجاورت روستای «وینق» قرار دارد.
روستای آینالو، در اقلیمی کوهستانی قرار گرفته و زمستان بسیار سردی دارد. برخی باور دارند که نام این روستا از نام تفنگی سرپر گرفته شده که دارای آیینه بوده است. از آنجایی که مردم روستای مزبور در ساخت این تفنگ تبحر داشتهاند، نام روستا به آینالو شهرت مییابد.
بازدید از منطقه حفاظت شده آینالو را در برنامهی سفر خود بگنجانید
از آنجایی منطقه حفاظت شده آینالو دارای آب و هوای کوهستانی است، سفر به این منطقه در فصل زمستان به هیچ عنوان توصیه نمیشود. با توجه به اینکه در فصل بهار شاهد آب و هوای معتدلی در این منطقه هستیم، بهتر است در این فصل به منطقه مزبور مسافرت کنید.
شما می توانید برای سفر به این شهر از تورهای ایرانگردی استفاده کنید یا سفر خود را به صورت شخصی انجام دهید. “دستی بر ایران” توصیه می کند که به هنگام بازدید از جاذبه های گردشگری تبریز، حتما نکات مربوط به گردشگری مسئولانه را رعایت کنید. این وبسایت گردشگری، شما را به بازدید از منطقه حفاظت شده آینالو در ۲۳۲ کیلومتری تبریز دعوت میکند.
منطقه حفاظت شده آینالو کجاست؟
منطقه حفاظت شده آینالو، در بخش خداآفرین شهرستان کلیبر از توابع استان آذربایجان شرقی قرار دارد. این منطقه، در ۴۵ كيلومتری كليبر و ۱۵ كيلومتری روستای عاشقلو واقع است. موقعیت مکانی این منطقه را در زیر مشاهده میکنید:
پرسشهای متداول درباره منطقه حفاظت شده آینالو
اگر پاسخ پرسشهای خود را در موارد زیر پیدا نکردید، از طریق بخش دیدگاههای همین پست، سوالهایتان را با ما در میان بگذارید. ما در اولین فرصت به آنها پاسخ خواهیم داد.
اعتبار منطقه حفاظت شده آینالو در چیست؟
در این منطقه، گونههای جانوری کمیابی زندگی میکنند؛ اما منطقه حفاظت شده آینالو، بیشتر بهدلیل احیای نسل مارال ایجاد شده است. در میان گونههای جانوری نگهداریشده در این منطقه، «خروس سیاه قفقازی» نیز جزو انواع بسیار کمیاب به شمار میآید.
چرا منطقه حافظت شده آینالو به این نام شناخته میشود؟
این منطقه در نزدیکی روستایی به همین نام قرار دارد. گفته میشود که در زمان قاجاریه، بنایی در این روستا ساخته شده که سقف آینهکاری داشته و بهمرور زمان، لفظ «آینه لو» به «آینالو» بدل گردیده است. بنا به روایتی دیگر، این روستا را بهدلیل تبحر مردم آن در ساختن تفنگی که آینه داشته، آینالو نامیدهاند.
کمپ آینالو چه امکاناتی دارد؟
در بخشی از منطقه حفاظت شده آینالو که برای بازدید عموم از مارالها اختصاص داده شده است، کمپ آینالو قرار دارد. در این مکان، بیش از ۱۰ آلاچیق مخصوص کمپینگ در نظر گرفته شده است. سازمان میراث فرهنگی و گردشگری نیز چند عدد کانکس اقامتی را بهصورت رایگان در اختیار مسافران قرار میدهد. کمپ دارای آب و سرویس بهداشتی است.
فاصلهی تبریز تا منطقه حفاظت شده آینالو چقدر است؟
فاصلهی تبریز تا منطقهی آینالو ۲۲۹ کیلومتر است.